Z uwagi na panującą epidemię nie mamy możliwości zorganizowania rekolekcji w szkole. Nie mniej, nie można pominąć tych ważnych dni w życiu szkoły i odpuścić sobie całkowicie rekolekcje. 

W rekolekcjach można wziąć udział na dwa sposoby: 

1. Indywidualnie (poprzez samodzielną wędrówkę  poprzez etapy przygotowane do każdego spotkania)
2. Wspólnotowo (całymi klasami w ramach zajęć lekcyjnych, po przekazaniu uczniom linku do tej strony) 
3. Zostały przygotowane dwa spotkania. Pierwsze zatytułowane jest Duchowy fitness, drugie to Przymierze z Bogiem

Spotkanie #2

Spotkania rekolekcyjne prowadzi ks. Tomasz Koprianiuk, aktualnie katecheta z ZSP nr 3 (Samochodówka). Serdecznie dziękujemy wszystkim, którzy włączyli się w dzieło rekolekcji poprzez wypowiedzi i świadectwa. 

Przymierze z Bogiem

Po odpowiednim przygotowaniu zapraszamy do filmu, w którym przybliżamy Przymierze z Bogiem

Po wysłuchaniu treści rekolekcyjnej zapraszamy do dzielenia się swoim doświadczeniem. Można to zrobić w ramach bieżącej katechezy (jeśli zostanie jeszcze czas), ewentualnie czuć się zaproszonym do osobistych przemyśleń, do których warto wrócić podczas kolejnej katechezy. 

Pan mówi: «Oto nadchodzą dni, kiedy zawrę z domem Izraela i z domem Judy nowe przymierze. Nie takie jak przymierze, które zawarłem z ich przodkami, kiedy ująłem ich za rękę, by wyprowadzić z ziemi egipskiej. To moje przymierze złamali, mimo że byłem ich władcą, mówi Pan.

Lecz takie będzie przymierze, jakie zawrę z domem Izraela po tych dniach, mówi Pan: Umieszczę swe prawo w głębi ich jestestwa i wypiszę na ich sercach. Będę im Bogiem, oni zaś będą Mi ludem.

I nie będą się musieli wzajemnie pouczać, mówiąc jeden do drugiego: Poznajcie Pana! Wszyscy bowiem od najmniejszego do największego poznają Mnie, mówi Pan, ponieważ odpuszczę im występki, a o grzechach ich nie będę już wspominał». (Jr 31, 31-34)

153. Przyjaźń jest tak ważna, że ​​sam Jezus przedstawia się jako przyjaciel: „Już was nie nazywam sługami, […] ale nazwałem was przyjaciółmi” (J 15, 15). Ze względu na łaskę, którą nam daje, jesteśmy tak bardzo wywyższeni, że doprawdy jesteśmy Jego przyjaciółmi. Możemy Go kochać tą samą miłością, którą On w nas wlewa, rozszerzając Jego miłość na innych, w nadziei, że oni również znajdą swoje miejsce we wspólnocie przyjaźni założonej przez Jezusa Chrystusa. I chociaż był On w pełni szczęśliwy jako zmartwychwstały, można być wobec Niego wielkodusznym, pomagając budować Jego królestwo na tym świecie, będąc Jego narzędziami, aby nieść Jego orędzie i światło dla innych (por. J 15, 16). Uczniowie usłyszeli wezwanie Jezusa do przyjaźni z Nim. Było to zaproszenie, które ich nie zmuszało, ale było delikatną propozycją dla ich wolności: „Chodźcie, a zobaczycie” – powiedział im, a oni „poszli i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego” (J 1, 39). Po tym spotkaniu, bliskim i nieoczekiwanym, opuścili wszystko i poszli z Nim.

154. Przyjaźń z Jezusem jest nierozerwalna. Nigdy nie odejdzie, choć czasami zdaje się milczeć. Kiedy Go potrzebujemy, pozwala się nam znaleźć  i jest po naszej stronie, dokądkolwiek pójdziemy. Ponieważ On nigdy nie łamie przymierza. Prosi, abyśmy Go nie opuszczali: „Trwajcie we Mnie” (J 15, 4). Ale jeśli się oddalimy: „On wiary dochowuje, bo nie może się zaprzeć samego siebie”  (2 Tm 2, 13).

155. Z przyjacielem rozmawiamy, dzielimy się najtajniejszymi sprawami. Także z Jezusem rozmawiamy. Modlitwa to wyzwanie i przygoda. I to jaka przygoda! Pozwala nam poznać Go coraz to lepiej, wejść w jego głębię i wzrastać w coraz silniejszej jedności. Modlitwa pozwala nam powiedzieć Mu wszystko, co dzieje się z nami, i ufnie trwać w Jego ramionach, a jednocześnie obdarowuje nas cennymi chwilami bliskości i miłości, w których Jezus wlewa w nas swoje życie. Modląc się, „zaczynamy grę” dla Niego, robimy mu miejsce, „aby On mógł działać, by mógł wejść i by mógł zwyciężyć”.

156. W ten sposób możliwe jest doświadczenie stałej jedności z Nim, które przewyższa to wszystko, co możemy przeżyć z innymi osobami: „teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus” (Ga 2, 20). Nie pozbawiaj swej młodości tej przyjaźni. Możesz odczuć Jego obecność u twego boku nie tylko, gdy się modlisz. Poznasz, że w każdej chwili idzie z tobą. Staraj się to odkryć, a przeżyjesz piękne doświadczenie wiedząc, że zawsze ci towarzyszy. Tego właśnie doświadczyli uczniowie w Emaus, kiedy Jezus, podczas drogi, gdy zagubieni szli i rozmawiali ze sobą, stał się obecny i „szedł z nimi” (Łk 24, 15). Pewien święty powiedział, że „chrześcijaństwo nie jest zbiorem prawd, w które trzeba uwierzyć; zbiorem praw, których należy przestrzegać, nie jest zbiorem zakazów. To byłoby odrażające. Chrześcijaństwo to Osoba, która mnie tak bardzo umiłowała, że domaga się mojej miłości. Chrześcijaństwo to Chrystus”.

1. Jak rozumiem zbawienie, podarowane mi przez Jezusa? Od czego mnie uwolnił, przelewając swą Krew na Krzyżu?
2. Co można powiedzieć tym, którzy nie czują się na siłach, aby wejść w przymierze z Bogiem? Z czego wynikają ich lęki? 
3. Jakie znaczenie ma dla mnie wydarzenie śmierci i zmarwtwychwstania Jezusa? Co mówią mi często powtarzane słowa, że Chrystus umarł za mnie? 
4. Na ile dziś czuję się kochany przez Boga? Dotknięty spotkaniem z nim w sakramentach? 

Spotkanie #1

Duchowy fitness - ćwiczymy ciało i ducha

Obejrzyjcie wspólnie materiał na pierwsze spotkanie, opracowany przez zespół rekolekcyjny. Dla najlepszego odbioru poniższy film rekolekcyjny każdy powinien uruchomić na swoim urządzeniu, w miarę możliwości w jednym czasie. Udostępnianie ekranu przez hosta nie jest odpowiednie, ponieważ występują zacięcia i nie ma płynności dźwięku. 

Po wysłuchaniu treści rekolekcyjnej zapraszamy do dzielenia się swoim doświadczeniem. Można to zrobić w ramach bieżącej katechezy (jeśli zostanie jeszcze czas), ewentualnie czuć się zaproszonym do osobistych przemyśleń, do których warto wrócić podczas kolejnej katechezy. 

Wielu młodych ludzi dba o swoje ciało, starając się rozwijać siłę fizyczną lub wygląd zewnętrzny. Inni martwią się o rozwijanie swoich umiejętności i wiedzy, dzięki czemu czują się pewniej. Niektórzy mierzą wyżej, starają się bardziej angażować i troszczą się o rozwój duchowy. Święty Jan oświadczył: „napisałem do was, młodzi, że jesteście mocni i że nauka Boża trwa w was” (1 J 2, 14). Poszukiwanie Pana, strzeżenie Jego słowa, staranie, by odpowiedzieć na nie swoim życiem, wzrastanie w cnotach czyni serca młodych silnymi. W tym celu trzeba utrzymywać więź z Jezusem, dostosować się do Niego, bo nie będziesz wzrastał w szczęściu i świętości jedynie o własnych siłach i własnych myślach. Tak, jak się martwisz, żeby nie stracić połączenia z Internetem, upewnij się, czy aktywne jest twoje połączenie z Panem, a to oznacza nieprzerywanie dialogu, słuchanie Go, opowiedzenie Mu o swoich sprawach, a kiedy nie masz wyraźnych pomysłów, co należy uczynić, zapytaj: „Co Jezus zrobiłby na moim miejscu? (Christus vivit, 158)

Św. Paweł wskazuje na trening fizyczny, aby w ten sposób zilustrować prawdy duchowe. Czyż nie wiecie, że gdy zawodnicy biegną na stadionie, wszyscy wprawdzie biegną, lecz jeden tylko otrzymuje nagrodę? Przeto tak biegnijcie, abyście ją otrzymali. Każdy, który staje do zapasów, wszystkiego sobie odmawia; oni, aby zdobyć przemijającą nagrodę, my zaś nieprzemijającą. Ja przeto biegnę nie jakby na oślep; walczę nie tak, jakbym zadawał ciosy w próżnię, lecz poskramiam moje ciało i biorę je w niewolę, abym innym głosząc naukę, sam przypadkiem nie został uznany za niezdatnego. (1Kor 9:24-27)

Św. Paweł mówi o swoim doświadczeniu wiary w oparciu o  zawody sportowe. W myśl zasady - trening czyni mistrza nie tylko w sferze ciała, ale nade wszystko ducha. W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiarę ustrzegłem. (2Tm  4,7) 

1. Jak zrozumiałeś zasadę step by step  czyli małymi kroczkami w życiu duchowym?
2. Co ze zniechęceniem, kiedy przychodzą porażki w życiu duchowym? Czy warto poddawać się i zrezygnować z dalszej walki?
3. Dlaczego ludzie nie dbają o swoje zdrowie, z czego to wynika? 
4. W jaki sposób Bóg motywuje mnie dziś do działania? Czy dostrzegam to, że moje życie jest cenne w oczach Boga?
5. Które mięśnie duchowe są najsłabsze u ludzi? Jakie słabe punkty widzę w sobie?
6. Ewentualnie inne sugestie do rozmowy, zaproponowane przez uczniów lub prowadzących. 

Spowiedź jest możliwa w każdej parafii, szczególnie w okresie Wielkiego Postu. W katedrze siedleckiej codziennie od poniedziałku do soboty otwarty jest konfesjonał dyżurny, w godzinach od 9.00 do 17.00.

Uczestników  rekolekcji szkolnych zapraszamy do udziału w Eucharystii w ramach rekolekcji parafialnych w katedrze. Msza św. z udziałem młodzieży szkolnej w niedzielę 21 marca o godz. 16.00, w poniedziałek i wtorek o godz. 17.00. Transmisja dostępna na naszej stronie.

Transmisja online w HD z katedry siedleckiej

Spotkanie #2 - opublikujemy w niedzielę 21 marca.  Tematem będzie przymierze z Bogiem. Zapraszamy!

• Aktualności
• Ogłoszenia parafialne
• Aktualności
• Katechezy o Eucharystii
• Pielgrzymki parafialne

• Ogłoszenia duszpasterskie
• Msze Św.
• Spowiedź
• Kancelaria