Apostolat Matki Bożej Pielgrzymującej
Opiekun duchowy: ks. Marcin Wesołowski, wikariusz
Moderatorka parafialna: Renata Pac
Obecnie w naszej parafii jest 12 kręgów.
Jedna z form nowej ewangelizacji zrodziła się w 1950 r. w Ruchu Szensztackim w Brazylii. W Ameryce Południowej jest znany pod nazwą Mea Peregrina (Pielgrzymująca Matka). W Niemczech - Projekt Pielgrzymującego Sanktuarium. W Polsce została nazwa Apostolat Matki Bożej Pielgrzymującej z Szenszatu lub poprostu Pielgrzymująca Matka.
Założenia Apostolatu:
Obraz Matki Trzykroć Przedziwnej nawiedza systematycznie co miesiąc określony stały krąg osób np. 10 lub 15 rodzin lub osób. W domu danej rodziny obraz przebywa 2 lub 3 dni (dni miesiąca są dzielone na liczbę osób w kręgu) i jest przekazywany do następnej rodziny lub osoby z tego kręgu. Pomocą w przeżywaniu nawiedzenia jest załączona książka z modlitwami i rozważaniami. Osoba odpowiedzialna za krąg troszczy się, by obraz stale w tym kręgu peregrynował dlatego też sporządza się listę osób nalążących do niego i stara się być z nimi w kontakcie.
Celem Apostolatu jest nowa ewangelizacja z Maryją:
- kształtowanie całkowitej osobistej więzi z Jezusem i Maryją
- ożywienie i umocnienie modlitwy rodzinnej (z peregrynacją związana jest modlitwa różańcowa)
- budzenie ducha apostolskiego
Historia
Inicjatorem Matki Bożej Pielgrzymującej z Szenszatu był Brazylijczyk. Jan Bozzobon (1904-1985) mąż i ojciec rodziny, stały diakon. Sługa Boży, którego proces beatyfikacyjny został rozpoczęty 12 grudnia 1995 r., zakończony na płaszczyźnie diecezji i 14.05.2009 r. przeniesiony do Rzymu.
Rodzina Szensztacka w Santa Maria (Brazylia) w odpowiedzi na zachętę biskupów do wkładu w trwający w Kościele Rok Święty (1950) przygotowała 3 duże obrazy Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej. Zostały one poświęcone w sanktuarium i przekazane do perygrynacji w rodzinach. Jeden z obrazów otrzymał Jan Pozzobon z prośbą, by zanosił go do rodzin i odmawiał z nimi różaniec. Po upływie określonego czasu obrazy ,,przywróciły" do sanktuarium. Jan Pozzobon postanowił kontynuować pielgrzymowanie z Maryją, gdyż doświadczył Jej działania w rodzinach. Na własnych barkach przez 35 lat nosił, ważący ok. 10 kg obraz Matki Bożej do rodzin w pobliskich i dalszych osiedlach do szkół i szpitali, nawet do więzień i zachęcał do wspólnej modlitwy różańcowej. Rodziny przyjmujące z wiarą obraz Matki Bożej doświadczyły wielu łask nawiedzenia i zrodziło się w nich pragnienie, by częściej przyjmować Maryję we własnym domu. Jan Pozzobon odczytuje to jako głos Boży podarował grupie 30 rodzin mniejszy obraz Matki Bożej, tak by on regularnie co miesiąc nawiedzał rodziny. Wkrótce powstawały nowe kręgi i w ten sposób rozpowszechniała się orginalna forma pielgrzymującej obrazu Matki Bożej o jednakowym wymiarze i kształcie ram nawiązujących do sanktuarium szensztackiego (obecna forma pielgrzymujących obrazów).
